Ἡ ἀλήθεια για τοὺς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ» (μέρος 1ο)

Ἡ ἀλήθεια για τοὺς «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ» (μέρος 1ο)

Ἀπὸ τὴν ἔλευση στόν κόσμο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κυρίως μετὰ τὴν Ἀναλήψή Του στούς οὐρανούς, ἀπασχολεῖ τὸν ἀνθρωπο τὸ ζήτημα σχετικά μέ τὴν δεύτερη ἔλευσή Του στόν κόσμο.

Σ’ αὐτὸ ὅμως τὸ γεγονός, δίδεται μία λανθασμένη ἑρμηνεία ἀπὸ ὁρισμένες ὁμάδες, οἱ ὁποῖες ὁμιλοῦν γιά μία χιλιετῆ βασιλεία ἐπὶ τῆς γῆς.

Οἱ ὁμάδες αὐτὲς ὀνομάζονται ἐσχατολογικὲς καὶ χρησιμοποιοὺν διάφορα ἐδάφια τῆς Καινῆς Διαθήκης (κυρίως τῆς Ἀποκάλυψῃς τοῦ Ἰωάννου), καὶ προσδιορίζουν μέσῳ διαφόρων ὑπολογισμῶν, χρονολογίες γιά τῇ δευτέρᾳ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου.

Τὸ φαινόμενο αὐτὸ εἶναι πολὺ συχνὸ στήν Ἐκκλησία(ἤδη ἀπὸ τὸ Β’ αἱ. μ.Χ. ὁ Μοντανὸς προέβαινε σὲ τέτοιους ὑπολογισμούς).

Στό διάβα τῶν αἰώνων καὶ κυρίως ἀπὸ τὸν 19ο αἱ. καὶ ἔπειτα, ἔχουμε πλῆθος τέτοιων ὁμάδων, οἱ ὁποῖες ἔχουν λανθασμένη δογματικὴ θεολογία καὶ πλανεμένη διδασκαλία.

Μία τέτοια ὁμάδα εἶναι καὶ αὐτὴ τῶν «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά», μὲ τὴν ὁποία θ’ ἀσχοληθοῦμε στό ἐξῇς, ὥστε νά δώσουμε τὴν εὐκαιρία στούς  εὐλαβεῖς  

Χριστιανούς  μας, νά γνωρίσουν τὸν τρόπο μέ τὸν ὁποῖο δημιουργήθηκε αὐτὴ ἡ ὁμάδα καί τί ἀκριβῶς λέει καὶ ποια  εἶναι πραγματικὰ ἡ ἀλήθεια.

Ἡ κίνησῃ τῶν «μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβά», ἰδρύθηκε ἀπὸ τὸν Κάρολο Ῥῶσσελ (1852-1916), ὁ ὁποῖος ἤταν ἔμπορος ἀπὸ τὴν Ἀλέτζενσυ, κοντὰ στό Πίτμσπουργκ τῆς Πενσυλβανίας τῶν Η.Π.Α..

   Μικρὸς ἀνῆκε στήν αἱρετικὴ Ἐκκλησία τῶν πρεσβυτεριανών. Σὲ ἡλικία 14 ἐτῶν (!) προσχώρησε στούς κογκρεγκασιοναλιστές, τοὺς ὁποίους ἐγκατέλειψε τὸ 1869. Τὸ 1870 προσχώρησε στήν ὁμάδα τῶν Ἀντβεντίστων τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας καὶ δήλωσέ πῶς ἡ δευτέρα παρουσία «πραγματοποιήθηκε» τὸ 1874 «ἀοράτως»¹. Ἀργότερα τὸ 1878 ὁ Ῥῶσσελ ἀνεξαρτητοποιήθηκε καὶ ἄρχισε νά διαδίδει τίς ψευδεῖς καὶ ἀστήρικτες ἁγιογραφικὰ διδασκαλίες του μέ τὴν ἔκδοση τοῦ περιοδικοῦ, μὲ τίτλο «Σκοπιὰ τῆς Σιῶν καὶ Κῆρυξ τῆς Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ»(1879). Ἀκολούθως, ἐξέδωσε 6 τόμους τῶν «Γραφικῶν Μελετῶν» ποῦ εἴχαν τὸν τίτλο «Χαραυγὴ τῆς Χιλιετηρίδος»(1886-1904).

Ἡ βασικὴ διδασκαλία τοῦ Ῥῶσσελ, ἤταν πῶς οἱ ἔσχατοι καιροὶ ἄρχισαν τὸ 1799. Πῶς ἡ δευτέρα παρουσία τοῦ Κυρίου ἔγινε ἀοράτως(!) –σημ.: δέν ὑπάρχει καμιὰ  τέτοια                            

ἀναφορὰ στήν Ἀγ. Γραφὴ γιά ἀόρατη ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ γιά ὀρατή-, τὸ 1874 καί πώς τὸ 1878 ἰδρύθηκε «ἀοράτως» ἡ βασιλεία στούς οὐρανούς.

Ὁ Ῥῶσσελ, δημιούργησε διάφορες ἐπιχειρήσεις, μία ἀπὸ αὐτὲς ἤταν καὶ ἡ «Σκοπιά». Στήν ἀρχὴ ὡς ἰδιωτικὴ ἐπιχειρήσῃ καὶ ἀργότερα(1884) ὡς μετοχικὴ ἑταιρεία. Γιά νά διαδώσει ὁ Ῥῶσσελ τῇ διδασκαλίᾳ του διόρισε γυρολόγους, ποὺ τοὺς ὀνόμασε «κήρυκες».

Ὑποστήριξε πῶς ὁ «θερισμὸς» τῶν Ἐκλεκτὼν θὰ διαρκέσει 40 χρόνια ἀπὸ τὸ 1874 ὡς τὸ 1914. Τότε θὰ ἀναστηθεί ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαὰκ καὶ ὁ Ἰακὼβ καὶ θὰ ἐγκαθιδρυθεῖ ἡ χιλιετὴς παγκόσμια Ἑβραϊκὴ κυριαρχία. Ὅμως διαψεύσθηκε διότι τὸ 1914 ᾖλθε πόλεμος (Α’ Παγκόσμιος) καὶ ὄχι εἰρήνη ὅπως ψευδῶς προφήτευε.

Μετὰ ἀπὸ τὸ θάνατο τοῦ Ῥῶσσελ τὸ 1916, τῇ διεύθυνση τῆς ἑταιρείας «Σκοπιὰ» ἀνέλαβε ὁ Ἰωσὴφ Ῥόδερφορδ(1869-1942), ὁ ὁποῖος ἤταν νομικὸς σύμβουλος τοῦ Ῥῶσσελ. Τὸ 1917, ἐξέδωσε τὸ 7ο τόμο τῶν Γραφικῶν Μελετῶν, ἀλλοίωσέ τίς διδασκαλίες τοῦ Ῥῶσσελ καὶ ἄλλαξε τῇ θεωρίᾳ περὶ δευτέρας παρουσίας, γιά τὸ ἔτος 1914 καὶ ἀργότερα ἀλλάζοντας πάλι ἡμερομηνία γιά τὸ 1925.

Ὁ Ῥόδερφορδ, ἄρχισε μία ἀδίστακτη ἐκστρατεία ἐναντίον τῆς πολιτείας, τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς θρησκείας.

Ἡ ταλαίπωρη ψευδοδιδασκαλία του γιά τὴν ἀναστάσῃ καὶ τὴν ἀόρατη βασιλεία τὸν ἔκανε να περιμένει(!) τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαὰκ καὶ ἄλλων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ πλάνη τοῦ τὸν ὁδήγησε να ἀγοράσει εἰδικὸ σπίτι γι’ αὐτοὺς τοὺς ἄνδρες στο Σὰν Ντιέγκο τῆς Καλιφόρνιας, μὲ τὸ ὄνομα «Μπεθ Σαρὶγ»(οἶκος ἀρχόντων)².

 Ἔτσι προέβει σὲ ἐξωφρενικὲς ἀλλαγὲς στῇ δομὴ τῆς κίνησῃς. Διακήρυξέ πως ἡ «Σκοπιὰ» εἶναι τὸ μοναδικὸ κανάλι ποῦ χρησιμοποιεῖ ὁ Θεὸς γιά νά προσφέρει πνευματικὴ τροφὴ στούς ἀνθρώπους καὶ ἀνακήρυξε τῇ «Σκοπιᾷ» σὲ «Θεοκρατικὴ Ὀργάνωση». Τὸ 1938 ὑποχρέωσε τὰ μέλη τῆς κινήσῃς ν’ ἀποδεχθούν πῶς ἡ ἑταιρεία «Σκοπιὰ» εἶναι ὁ ὁρατὸς ἐκπρόσωπος τοῦ Κυρίου ἐπάνω στῇ γῆ(ἤδη φαίνεται ἡ ἀλαζονεία, ἡ ἒπαρση, ἡ ὑπερηφάνεια αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ὀπαδῶν του).

Ξεκίνησε τὴν ἀποστολὴ τῶν ὀπαδῶν του ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι γιά τῇ διάδοση τῶν ψεύτικων διδασκαλιῶν τους, ἄλλαξε τὸ ὄνομά του ἀπὸ Ῥωσσελιστές, σὲ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ»(1931)³..  

Μετὰ τὸ θάνατό του, ἀνέλαβε τρίτος πρόεδρος τῆς ἑταιρείας ὁ Νάθαν Νὸρρ(1905-1977). Αὐτὸς προχώρησε

περισσότερο στόν ἔλεγχο τοῦ τρόπου σκέψης καὶ τῆς συνειδήσεως τῶν ὀπαδῶν τοῦ, λέγοντάς πῶς τὸ «θέλημα τῆς ἑταιρείας εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Ἰεχωβὰ καὶ ἄρα ὁποιαδήποτε μορφῆς ἀνταρσία, γίνεται ἐναντίον τοῦ Θεοῦ» (περιοδικὸ Σκοπιά,1956 σελ.270).

Ὁ Νὸρρ ἄλλαξε κι αὐτὸς ὅπως καὶ οἱ προκάτοχοί τού τίς ἡμερομηνίες περὶ τῆς βασιλείας, καὶ μετὰ ἀπὸ διαφόρους ὑπολογισμοὺς διακήρυξέ πῶς ὅλα θὰ τελείωναν τὸ 1975.

Ὅμως…. τὸ 1975 ᾖλθε, πέρασε, σήμερα ἔχουμε 2012, δέν συνέβη τίποτε καὶ τότε (1975) ἡ ἑταιρεία πέρασε μεγάλη κρίσῃ.

Ἔτσι, ἐγκατέλειψαν τὴν ἑταιρεία πάνω ἀπὸ ἔνα ἑκατομμύριο ὀπαδοὶ της. Μεταξὺ αὐτῶν ὁ

Τ. Franz., μέλος τοῦ «κυβερνῶντος Σώματος» τοῦ Μπρούκλιν.

Ἔκτοτε δεν ἔχουν δώσει νέα χρονολογία γιά τὸ τέλος. Ἔχουν διαψευσθεῖ ἐπανειλημμένως καὶ γιά νά μὴ τὰ χάσουν ὅλα, ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς καὶ ἀορίστως, πὼς «λίγος εἶναι ὁ καιρὸς για τὸν ἀρμαγεδώνα».

Ἑπόμενος πρόεδρος τῆς ἑταιρείας ἤταν ὁ Fred Franz(Φρεντ Φραντζ). (Συνεχίζεται στο ἐπόμενο τεῦχος).

Σχόλια  περιοδικοῦ:

1) Ψεύδονται οἱ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά», περὶ ἀοράτου δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, διότι ἡ Καινὴ Διαθήκη, στό κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο 24ο κεφ., στιχ. 30 λέει: «καὶ τότε θὰ φανεῖ στόν οὐρανὸ τὸ σημεῖό ποῦ θὰ προαναγγείλει τὴν ἀμέση ἔλευση καὶ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τότε θὰ θρηνήσουν ὄλες οἱ φυλὲς τῆς γῆς πού δέν πίστεψαν. Καὶ θὰ δουν τὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου νά ἔρχεται καθισμένος στά συννεφα τοῦ οὐρανοῦ μέ δύναμη καὶ συνοδεία ἀγγέλων καί μέ δόξα πολλή». Ἑπομένως ψεύδονται, διότι ἡ δευτέρα παρουσία θὰ εἶναι ὀρατή, θὰ γίνει ἀντιληπτὴ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.  

2)  Ἐπίσης, εἶναι πλάνη ἡ χρήσῃ ἡμερομηνιῶν διότι ἡ Ἀγ. Γραφὴ ἀναφέρει πώς γιά «ἐκείνη τὴν ὥρα πού θὰ γίνει ἡ δευτέρα παρουσία καὶ ἡ κρίσῃ, κανεὶς δὲ γνωρίζει πότε ἀκριβῶς θὰ εἶναι αὐτές, οὔτε ἀκόμη οἱ οὐράνιοι ἄγγελοι, παρὰ μόνον ὁ Πατέρας μας» Ματθαῖος  κεφ.24, στίχος 36.  

3) Γιατὶ ἀλλάξαν τὸ ὄνομα τούς; Γιατὶ ὁ κάθε διάδοχος τῆς ἑταιρείας εἰσάγει κάτι καινούργιο; Γιατὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἐὰν δεν δεχθεὶς τὸ ὄνομα τοῦ Ἰεχωβὰ(εἶναι ἀνύπαρκτο ἁγιογραφικὰ καὶ θὰ τὸ σχολιάσουμε σὲ ἄλλο τεῦχος), δέν μπορεὶς να σωθείς; Ἐὰν εἶναι ἔτσι, τότε γιατὶ ὁ ἰδρυτὴς τοὺς ὁ Ῥῶσσελ, δεν μίλησε για τὸν Ἰεχωβά;

Συνεπῶς  καὶ ὁ ἰδρυτὴς τους δέν σῴζεται, ἄρα ματαίως κοπιάζουν.

Πηγή:(+)πρ. Ἀντωνίου Ἀλεβιζόπουλου, Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας, «Ἐγχειρίδιο αἱρέσεων καὶ παραχριστιανικῶν ὁμάδων», Γ’ ἔκδοση Ἀθῆνα 1994.